رسم خوبی

چوپانی ماری راازمیان بوته های آتش گرفته و نجات داد و در خورجین گذاشته وبه راه افتاد.چند قدمی که گذشت مار از خورجین بیرون آمده و گفت:به گردنت بزنم یا به لبت؟چوپان گفت:آیاسزای خوبی این است؟مار گفت:سزای خوبی بدی است...و قرار شد از اولین کسی که درراه دیدند سوال کنند،به روباهی رسیدندو از او پرسیدند.روباه گفت:من تاصورت واقعه رانبینم نمی توانم حکم کنم، برگشته و چوپان را درون بوته های آتش انداختند،مار به استمدادبر آمد و روباه گفت:بمان تارسم خوبی از جهان برافکنده نشود.

مهربانی

مهربانی را اگر قسمت کنیم من یقین دارم به ماهم می رسد،

        آدمی گر ایستد بر بام عشق دستهایش تا خدا هم میرسد.

دریا

کفش کودکی را دریا برد کودک روی ماسه ها نوشت:دریای دزد!

آن طرف تر مردی که صید خوبی داشت روی ساحل نوشت:دریای سخاوتمند!

جوانی غرق شد،مادرش نوشت:دریای قاتل!

پیرمردی مرواریدی صید کرد،نوشت:دریای بخشنده!

موجی آمد و نوشته ها را شست.

دریا آرام گفت:

«به قضاوت دیگران اعتنا نکن،اگر می خواهی دریا باشی»

کاش

کاش می دانستی؛

که بی تو جهانم الف نداره!!!

هرگز

هرگز  ندیدم  بر  لبی لبخند زیبای   تورا  

هرگز  نمیگیرد   کسی  در قلب  من جای تورا